Etnički podijeljen ustav BiH, slabost institucija i međunarodna tolerancija prema destabilizirajućim liderima stvorili su “ekosistem” u kojem je psihološki profil poput Dodikovog savršeno prilagođen za opstanak.

 Rani uspon u haotičnim 1990-im

Dodik je politički oblikovan u periodu kad su institucije bile slabe, a lična lojalnost važnija od zakona.
Dodik zna da preživljavanje na vlasti znači pravljenje saveza sa moćnijim od sebe, pa i po cijenu ideoloških zaokreta (npr. od “umjerenog” 1990-ih do ultranacionaliste 2000-ih)

Ekonomska mreža

Dodik je stvorio sistem gdje se ekonomska egzistencija velikog dijela stanovništva, javnog sektora i biznisa veže uz njegov politički opstanak.

Gubitak vlasti za njega ne znači samo politički kraj, nego i raspad ličnog i porodičnog bogatstva, što jača želju za beskonačnim mandatom

 Paranoidne tendencije

Za Dodika uvijek postoji “neprijatelj”: Sarajevo, stranci, opozicija, mediji, čak i bivši saveznici.
Kritiku tumači ne kao dio demokratskog procesa nego kao planirano rušenje njega lično i Republike Srpske.

Ova percepcija “opkoljene tvrđave” podsjeća na Miloševića, koji je stalno govorio o spoljnom i unutrašnjem neprijatelju.

 Dodik pokazuje kombinaciju narcističkog poremećaja ličnosti (grandioznost, potreba za divljenjem), paranoidnih crta (stalna sumnja, pretjerano viđenje prijetnji) i autoritarnog mentaliteta (kontrola i represija).

Ovo samo po sebi ne bi garantiralo dugotrajnu vlast da nije upareno s političkim sistemom koji nagrađuje upravo takve osobine.

Govorim jezikom razuma! Ne nasjedajte na igre propalog političara i notornog kriminalca!